ترنسمیتر نقطه شبنم تستو testo 6744 | 6744

ترانسمیتر و کنترلر هدایت کریت مدل CCT8301A

پراب ترانسمیتر صوت TR-SLT1A4 لوترون

تبدیل خشاب ترانسمیتر لترون LUTRON BNC-TR-PH

ترانسمیتر فشار با خروجی 4 تا 20 لوترون LUTRON TR-PS2W

ترانسمیتر لرزش LUTRON TR-VBT1A4

ترانسمیتر صدا Lutron TR-SLT1A4

دستگاه کلنی کانتر مدل BZG40 نمایندگی WTW

محلول بافر STP7 نمایندگی WTW

محلول بافر مدل STP10 نمایندگی WTW

BOD متر نمایندگی WTW

دستگاه COD ترموراکتور مدل CR 2200 نمایندگی WTW

مواد هوشمند Smart Materials

استخدام سرپرست فروش،مامور پخش،راننده در چهارمحال و بختیاری

دانلود مجاني(رايگان) كتاب آموزشي اتوكد سه بعدي به زبان فارسي

لپ تاپ های دل با پردازنده های جدید اینتل به روز شد

دیود چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تست روانشناسی شصیت جنسی

این رازها اگر راز بمانند به زندگی زناشویی تان صدمه می زند!!

معرفی رشته مهندسی کشتی سازی

⚠️۱۰ نکته مهم در مورد واریانت دلتا⚠️

درمان دیستروفی عضلانی با ویرایش ژنتیکی

نقش ورزش در دیستروفی عضلانی

مجموعه اصلی: سلامت و تندرستی
مجموعه فرعی : راه های پیشگیری از بیماریها

نقش ورزش در دیستروفی عضلانی

دیستروفی عضلانی نوعی بیماری ژنتیک است که در آن عضلات تحلیل رفته ، ضعیف می شوند و بافت چربی جایگزین بافت عضلانی می شود . نام این بیماری از واژه یونانی دیس (DYS) مشتق شده که به معنی سخت یا معیوب است .

دیستروفی بیش از 40 نوع مختلف دارد که رایج ترین انواع آن دوشن (Duchenne) ، بکر (Becker) و کمربند اندام (Limb-Girdle) است . بر اساس آمار ها ، یک نفر از هر 3 هزار نفر جمعیت دنیا به یکی از انواع دیستروفی عضلانی مبتلاست . تعداد مبتلایان به دیستروفی در ایران حدود 20 هزار نفر برآورد می شود که از این تعداد بین 15 تا 16 هزار نفر به دوشن مبتلا هستند .

نخستین بار در دهه 1860 نورولوژیستی فرانسوی به نام گیوم دوشن ، بیماری دیستروفی عضلانی دوشن را به جهان پزشکی معرفی کرد و دیستروفی بکر نیز در دهه 1950 توسط پزشکی آلمانی به نام پیتر امیل بکر معرفی شد .

دیستروفی کمربند اندام ، همانگونه که از نام آن مشخص است ، بیشتر عضلات کمربند لگنی و شانه ای (عضلات اطراف شانه یا ران) را درگیر می کند . حداقل 19 نوع از این بیماری وجود دارد که بر اساس ژن عامل آن تقسیم بندی می شود .

با زوال عضلات ، فرد مبتلا به دیستروفی ، مفصل خود را بی حرکت نگه می دارد و باعث خشکی آن در یک دامنه خاص می شود . این حالت که کانتراکچر نام دارد ، حرکت اندام را محدود می کند . کانتراکچر در صورت عدم درمان بدتر می شود ، حرکت و انعطاف پذیری را مختل می کند و سبب ناراحتی بیمار می شود . کانتراکچر می تواند در زانو ، ران ، مچ پا ، دست و انگشتان اتفاق بیفتد . حتی به حرکات گردن ، تنه و مفصل فک نیز باید توجه داشت

راه های زیادی وجود دارد که باعث می شود کانتراکچر به حد اقل ممکن برسد و در زمان دیرتری اتفاق بیفتد . ساده ترین راه ممکن ، انجام تمرینات دامنه حرکتی است . تمرینات دامنه حرکتی ، تمریناتی است که د رآن اندام در حداکثر دامنه موجود و ممکن حرکت داده می شود . مثلا بیمار دست خود را تا جایی که ممکن است ، بالا می آورد . تمرینات دامنه حرکتی تقریباً در تمام بیماری های عصبی عضلانی مفید هستند . این تمرینات مفاصل را نرم و انعطاف پذیر نگه می دارند و با حفظ طول مناسب عضلات و تاندون ها و کانتراکچر را به تاخیر می اندازند .

قوس های ستون مهره ها نیز ممکن است از حالت طبیعی خارج شوند . انحرافات شدید ستون فقرات می تواند در نشستن ، خوابیدن و حتی تنفس بیمار اختلال ایجاد کند . به خصوص در بیمارانی که از ویلچر استفاده می کنند باید مراقب کانتراکچر و انحرافات ستون مهره ها باشند .

انجام منظم تمرینات دامنه حرکتی و نرمش هایی که وضعیت مستقیم ستون مهره ها را حفظ می کنند و همچنین رعایت نحوه صحیح نشستن و خوابیدن به پیشگیری از این مشکل کمک می کند .

انجام تمرینات کششی هم در کاهش خطر بروز کانتراکچر مؤثر است . این تمرینات نیز باید مانند تمرینات دامنه حرکتی به صورت منظم انجام شوند .

روش دیگر استفاده از ارترزها (بریس ، اسپلینت) است که با هدف بهبود عملکر و ثبات به کار می روند . ارترزها عضلات را در حالت کشیده شده قرار می دهند و با حفظ انعطاف پذیری اندام ، شروع کانتراکچر و انحرافات ستون فقرات را به تأخیر می اندازند . استفاده از آن ها همچنین باعث افزایش مدت راه رفتن می شود .

انجام ماساژ به منظور برطرف کردن چسبندگی ها نیز در جلوگیری از کوتاهی عضلات بسیار مفید است . ماساژ ، عضلات را نرم می کند و از کوتاهی و چسبندگی تاندون ها جلوگیری می کند . در زمانی که کانتراکچر پیشرفته و شدید است ، ممکن است از روش های جراحی برای درمان استفاده شود .

خوشبختانه منع سنی و جنسی برای جراحی وجود ندارد و امروزه با پیشرفت رینو پلاستی می توان گفت تمامی افراد می توانند از این هنر جراحی استفاده کنند .

انجام تمرینات ورزشی جزئی مهم و ضروری از درمان بیماری های عصبی عضلانی است . ورزش کردن برای افراد مبتلا به این گونه بیماری ها فواید بسیاری دارد که عبارتند از :

1) حفظ تحرک

2) بهبود یا حفظ عملکرد

3) افزایش توانایی عضلات ضعیف برای استفاده از انرژی

4) افزایش گردش خون عضلات

5) افزایش تحمل عضلات

6) بهبود وضعیت روحی روانی

7) به حداقل رساندن درد که می تواند ناشی از کانتراکچر مفاصل ، بی حرکتی طولانی مدت ، تغییر طول عضلات یا تغییر در نحوه انجام حرکت می باشد .

8) کمک به کنترل وزن

اگر شما به یکی از انواع بیماری های عصبی عضلانی مبتلا هستید ، برای شروع یک برنامه ورزشی به نکات زیر توجه کنید :

1. قبل از انجام هرگونه ورزشی با پزشک خود در این باره مشورت کنید .

2. ورزش نباید باعث خستگی شما شود . در برخی از انواع دیستروفی ، غشاهای سلول های عضلانی شکننده است . در چنین مواردی فشار و استرس بیش از اندازه باعث تخریب سریع تر عضلات می شود . از سوی دیگر بی حرکتی نیز باعث زوال عضله می شود ؛ بنابر این ورزش کردن ضروری است ولی زیاده روی نکردن در آن ضروری تر است .

مراقب علائم ناشی از ورزش بیش از اندازه باشد . اگر بعد از ورزش کردن احساس کردید که عضلات شما ضعیف تر شده است یا 24 تا 48 ساعت بعد از ورزش عضلات شما دردناک یا حساس به لمس و متورم بود ، نشان دهنده این است که بیش از اندازه ورزش کرده اید . بقیه علائمی نیز که باید به آن ها توجه کنید ، گرفتگی عضلانی (کرمپ) ، سنگینی اندام و کوتاهی زمان دم و بازدم به مدت طولانی است .

خستگی شما دلایل متعددی دارد که شاید مهم ترین آن ها اختلال ایجاد شده در عملکرد عضلات و کاهش ظرفیت قلبی و عروقی باشد .

3. ورزش های هوازی برای شما بسیار سودمند است . تمرینات هوازی نه تنها باعث بهبود عملکرد فیزیکی و وضعیت قلبی و عروقی و تنفسی شما می شود ، فواید دیگری مانند کاهش افسردگی ، حفظ وزن مناسب و افزایش تحمل نسبت به درد نیز دارد .

4. بسیار مهم است که تمرینات را ابتدا خیلی آرام و با شدت کم انجام دهید .

5. آنچه می توانید ، انجام دهید ، اگر نمی توانید یک وزنه را بلند کنید ، تنها دست خود را بالا بیاورید و حتی اگر این کار را هم نمی توانید انجام دهید از کسی بخواهید تا به شما کمک کند و دستتان را بالا بیاورد .

6. در انجام ورزش ها متعصب و خشک برخورد نکنید . به بدن خود گوش دهید و ورزش ها را با توجه به وضعیت حال حاضر خود اصلاح کنید . برای برخی بیماران ، تنها فعالیت هایی مانند انجام کارهای روزانه ، مانند بالا و پایین رفتن از پله ، نشستن روی صندلی و بلند شدن از روی آن یا چرخیدن به این طرف و آن طرف روی تخت برای حفظ قدرت انعطاف پذیری کافی است .

7. در صورت امکان ورزش ها را درون آب انجام دهید ؛ زیرا ویژگی های فیزیکی آب باعث پیشگیری از بروز آسیب های عضلانی می شود .

8. چند ساعت ایستادن در روز حتی با تحمل کردن وزن کم به بهتر شدن جریان خون سلامت استخوان ها و حفظ راستای مستقیم ستون مهره ها کمک می کند .

اگر فرزند شما به این بیماری مبتلاست ، رعایت نکات زیر را به شما توصیه می کنیم :

• بلافاصله بعد از پی بردن به بیماری ، توانبخشی را آغاز کنید . این کار هر چه زود تر انجام شود ، عوارض ناشی از بیماری کمتر خواهد بود .

• «کودک ابتدا یک کودک است و بعد کودک مبتلا به دیستروفی» ؛ بنابر این دوست دارد که بالا و پایین بپرد و فعالیت بدنی داشته باشد . سعی نکنید آنها را از این جنب و جوش باز دارید . در مورد کودکان بزرگ تر این مسئله برعکس است . آنها به این دلیل که نمی توانند مانند بقیه فعالیت کنند ، ممکن است گوشه گیر شوند و به سختی بتوان آن ها را از روی صندلی ، جلوی تلویزیون یا پشت رایانه بلند کرد و بانجام فعالیت بدنی تشویق نمود .

• محبت زیاد و انجام دادن کارهایی که بیمار قادر به انجام آنهاست ، بسیار مضر است باید استقلال بیماران تا جایی که ممکن است حفظ شود .

• علاوه بر خود بیمار ، مراقبان با والدین آن ها نیز باید آموزش های لازم را ببینند تا از آسیب های ناشی از جا به جا کردن بیمار در امان باشند .

1.سایت حمایت از مبتلایان به دیستروفی عضلانی

www.dystrophy.ir

2.سایت انجمن دیستروفی امریکا

www.mda.org

گرد آورنده : irsanat.com :( محمدرضایی )